เผ่า สุวรรณศักดิ์ศรี

อาจารย์เผ่า สุวรรณศักดิ์ศรี (เกิดเมื่อวันที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2495 ที่กรุงเทพมหานคร) เป็นอาจารย์สอนสถาปัตยกรรมไทย ที่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย อาจารย์เผ่า เป็นศิษย์รุ่นแรกของศิลปินแห่งชาติ รศ.ดร.ภิญโญ สุวรรณคีรี ต่อมาในปี พ.ศ. 2553 อาจารย์เผ่าได้เป็นศิลปินแห่งชาติสาขาสถาปัตยกรรมไทยเช่นกัน อาจารย์เผ่าเป็นนิสิตเก่าดีเด่น ปี 2549 และอาจารย์ดีเด่น ของคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย อาจารย์ดำรงตำแหน่งอนุสาสกหอพักนิสิตชาย ของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย อย่างยาวนาน มาตั้งแต่ ปี พ.ศ. 2534 จนถึงปัจจุบัน จนเป็นที่รักและเคารพจากนิสิตเก่า จุฬาฯจากหลายพื้นที่

อาจารย์เผ่าสมรสแล้วกับ รศ.แจ่มใส สุวรรณศักดิ์ศรี อาจารย์ที่คณะสหเวชศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

อาจารย์เผ่า จบชั้นประถมศึกษาและมัธยมศึกษาจากโรงเรียนในจังหวัดอุบลราชธานี ได้แก่ โรงเรียนจารุพันธ์พิทยา, โรงเรียนสงเคราะห์ศึกษา อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี โรงเรียนเบ็ญจะมะมหาราช อ.เมืองอุบลราชธานี จ. อุบลราชธานี และเข้าศึกษาในระดับอุดมศึกษาที่คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในระหว่างปี พ.ศ .2514 - 2518 รุ่นเดียวกับ รศ. ดร. ทิพย์สุดา ปทุมานนท์, ดร.ดุษฎี ทายตะคุ, นายยอดเยี่ยม เทพธรานนท์ จากนั้นสำเร็จการศึกษาได้รับปริญญาตรีอีกใบหนึ่ง เป็นบัณฑิตรุ่นแรกของหลักสูตรบริหารธุรกิจบัณฑิต สาขาวิทยาการจัดการงานก่อสร้าง มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช

อาจารย์เผ่า เริ่มการทำงานในตำแหน่ง สถาปนิก ที่กองควบคุม การเคหะแห่งชาติ และบริษัท สยามกลการ จำกัด ซึ่งที่นั่นทำให้มีโอกาสร่วมทำงานกับศาสตราจารย์ พลเรือตรี สมภพ ภิรมย์ อดีตอธิบดีกรมศิลปากร และศิลปินแห่งชาติอีกท่านหนึ่ง ต่อมาด้วยความที่เป็นคนสมัย 14 ตุลาเมื่อครั้งยังศึกษาที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มีความคิดที่ต้องการจะทำงานรับใช้ประเทศชาติ จึงมาสมัครเข้ารับราชการใน ตำแหน่งอาจารย์ แผนกวิชาช่างก่อสร้าง วิทยาลัยเทคนิคอุดรธานี กรมอาชีวศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ ในปี 2521 ตำแหน่งสถาปนิก กองอาคารและสถานที่ สำนักงานอธิการบดี มหาวิทยาลัยขอนแก่น ในปี 2522 และในปี 2524 เข้ารับราชการในตำแหน่งอาจารย์ ภาควิชาสถาปัตยกรรม คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ร่วมงานกับ รศ.ดร.ภิญโญ สุวรรณคีรีอีกครั้ง จนถึงทุกวันนี้

อาจารย์เผ่ามีแนวคิดในการสร้างสรรผลงานโดยออกแบบอาคารสถาปัตยกรรมไทย ต้องรักษาสัดส่วนและรายละเอียดที่เป็นเอกลักษณ์ของไทยอย่างเหมาะสม อาจารย์เคยกล่าวไว้ว่า